1.10.20

Morituri te salutant!...



Ο Χαζός και ο Χειρότερος διαβάζω στα νέα, αγαπητέ Πιτσιρίκο.
Πώς λέμε ο καλός, ο κακός και ο άσχημος; Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος;
 
Τα... ραμολιμέντα υποψήφιοι πρόεδροι των ΗΠΑ, στόλισαν ο ένας τον άλλο με ένα σωρό κοσμητικά επίθετα.

Μου θύμισαν κάτι παππούδες στα καφενεία που μαλώνουν για τα αθλητικά και την πολιτική, και μπινελικώνουν ο ένας τον άλλον αβέρτα, ενώ οι λοιποί θαμώνες κάνουν χάζι και γελάνε.

Στα στατιστικά, αυξήθηκαν σε 100 εκατομμύρια αυτοί που είδαν το debate σχετικά με την προηγούμενη αναμέτρηση (84 εκ.) και την προπροηγούμενη (67 εκ.) λέει το άρθρο.

Αντί να τους πάρουν με τις ντομάτες -για να μη πω με τις πέτρες- κάθονται και τους βλέπουν από το χαζοκούτι.

Δεν είναι τυχαίο που το event φιλοξενήθηκε από το Health Education Campus το οποίο αποτελεί πρότζεκτ του πανεπιστημίου Case Western Reserve και την κλινικής του Κλήβελαντ.

Σου λέει την παλεύουν δεν την παλεύουν αυτοί, ας τους έχουμε από κοντά, μπας και τους σώσουμε.

Άντε, την επόμενη φορά να είναι 90χρονοι υποψήφιοι και να τους πηγαίνουν στο debate με υποβοήθηση και την ώρα της τηλεμαχίας, αν μείνει κάποιος από έμφραγμα, ο άλλος να γίνεται πρόεδρος απ’ ευθείας.


Ούτε εκλογές, ούτε τίποτε. Ούτως ή άλλως, οι εκλογές είναι διακοσμητικές και, όπως έχει χιλιοειπωθεί, αν ήταν να άλλαζαν κάτι στ’ αλήθεια, ή δεν θα υπήρχαν ή θα ήταν παράνομες.

Μετά, θα τον σκεπάζουν επιτόπου με την αμερικάνικη σημαία, θα έχουν έτοιμο και το κασόνι και το άγημα μαζί με τους Μπρουκχάιμερ και Μπέι για παραγωγή-σκηνοθεσία και τον Ζίμερ για τη μουσική επένδυση.

Ο νικητής, με το χέρι στην καρδιά και υπό τη μουσική υπόκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ, θα λέει τον επικήδειο λόγο τονίζοντας όλα τα ανδραγαθήματα του εκλιπόντος, πόσο άξιος αντίπαλος ήταν, πόσο αγωνίστηκε για το Αμερικάνικο Όνειρο κλπ, ασχέτως αν πριν από δέκα λεπτά τον έβριζε από πάνω ως κάτω. Άλλη τιμή έχουν οι ζωντανοί και άλλη οι νεκροί.

Όσοι από τους θεατές είχαν ψηφίσει στο televoting “Βρείτε ποιος θα μείνει ζωντανός απόψε” θα τους έστελναν delivery burger με πατάτες και milkshake ή cola.

Gladiatores φάση, φίλε Πιτσιρίκο, να αναβιώσουμε τον άρτο και τα θεάματα του Κολοσσαίου.

Το συντονισμό θα τον κάνει η καινούργια δικαστής του Supreme Court με φουλ court dress αμφίεση, για να τονίζεται αφενός η αξιοπιστία της διαδικασίας και αφετέρου το αίσθημα δικαιοσύνης.

Κάθε ερώτηση θα ξεκινά με “Εις το όνομα του λαού των ΗΠΑ και ενώπιον του Θεού, κύριε τάδε υποψήφιε ποια είναι η θέση σας για…” ώστε να τρώει άλλη μια μερίδα το φιλοθεάμον κοινό από το παραμύθι της ελέω Θεού και πνευματικών δικαιωμάτων δημοκρατίας.

 
Σοβαρά τώρα, αναρωτιέμαι -όποιος από τους δυο και να εκλεγεί- αν θα καταφέρει να βγάλει την τετραετία.

Με τόσα φάρμακα που παίρνουν και οι δυο -και λόγω ηλικίας αλλά και για να βγάλουν τη δουλειά- παίζει να τους μείνει τους Αμερικάνους στα χέρια ο Mr.President, και μετά να δεις χαμό από θεωρίες συνωμοσίας!

Άντε και στα δικά μας!

Παντελής

Υ.Γ. Ο Τραμπ θα ξαναβγεί! Ο Μπάιντεν τρέκλιζε όπως και Χίλαρι στο debate. Όχι ότι έχει καμιά σημασία -όπως λέει και ο Άρης- στο ποιος θα εξυπηρετήσει καλύτερα τον καπιταλισμό και την μεγαλοαστική τάξη των Ηνωμένων Εταιρειών Αμερικής αλλά κάτι μου λέει ότι αυτή θα είναι η τελευταία τετραετία των ΗΠΑ με τη μορφή που τις ξέραμε ως χώρα μέχρι σήμερα.

(Αγαπητέ Παντελή, όντως δεν έχει καμία σημασία ποιος από τους δυο θα εκλεγεί πρόεδρος. Κι εγώ θεωρώ πιο πιθανό να εκλεγεί ξανά ο Τραμπ. Βασικά, δεν νικάει ο Τραμπ. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι χάνουν οι Δημοκρατικοί. Κι αυτό είναι λογικό με τους υποψήφιους που επιλέγουν. Πρώτα την -πιο αντιπαθητική δεν γίνεται- Χίλαρι Κλίντον και μετά το πεθαμένο γεροσάψαλο Τζο Μπάιντεν. Ο Μπέρνι Σάντερς θα νικούσε τον Τραμπ και στις δυο εκλογές. Ούτε επίτηδες να διαλέγουν τόσο άθλιους υποψήφιους οι Δημοκρατικοί. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Δεν υπάρχουν σχόλια: