31.10.14

Στέλλα Αντωνίου: Να πώς βασανίζει η Αντιτρομοκρατική...



«Η αντιτρομοκρατική λοιπόν έχει φτάσει στο σημείο να μας επιβάλλει όρους που δεν μας επιβλήθηκαν ποτέ από την δικαστική εξουσία. Φυσικά κάποιο δικαστήριο, κάποια στιγμή θα κρίνει ότι...
δεν υπάρχει αυτός ο όρος και θα σε αθωώσει όπως έγινε στην περίπτωση του συντρόφου Κ.Σακκά αλλά κάποια στιγμή θα σε καταδικάσει όπως έγινε στην περίπτωση του συντρόφου Π. Γεωργιάδη ακόμα κι αν δεν σου έχει επιβληθεί αυτός ο όρος»


«Ένας μπάτσος κρατούσε τα δύο πόδια μου κλειστά και ακινητοποιημένα και οι άλλοι δύο τα χέρια μου, ένας για κάθε χέρι. Ο τέταρτος πίεζε με όλη του τη δύναμη δεξιά και αριστερά τη γνάθο μου για να καταφέρει να ανοίξει το στόμα μου, ενώ ταυτόχρονα μου έκλεινε τη μύτη, προκαλώντας μου ασφυξία.Με έπιανε από το λαιμό και με πίεζε ενώ δίνοντας μάχη για να μην ανοίξω το στόμα μου ξεριζώνοντας μαλλιά από το κεφάλι μου. Την πρώτη φορά σταμάτησαν γιατί καθώς δεν είχα σκοπό να ανοίξω το στόμα μου ούτε και όταν μου έκλειναν τη μύτη, έφτασα στο σημείο να είμαι ένα βήμα πριν να χάσω τις αισθήσεις μου. Εκεί φώναξε ένας “πίσω, πίσω, σταματάμε να ηρεμήσει” και απομακρύνθηκαν απότομα όλοι μαζί. Μετά την πρώτη προσπάθεια πέρασε ένα τέταρτο και ήρθαν ξανά πιο αποφασισμένοι και περισσότεροι. Έξι τη δεύτερη φορά έγινε η ίδια δουλειά. Τη δεύτερη φορά σταμάτησαν γιατί ένας από αυτούς λίγο πριν κοντέψω για δεύτερη φορά να χάσω τις αισθήσεις μου φώναξε “δεν γίνεται έτσι, δεν γίνεται έτσι, πίσω, πίσω”»
Αυτά γράφει μεταξύ άλλων για το βασανισμό της  στο ΑΤ Δημητσάνας, όπου μεταφέρθηκε μετά τη σύλληψή της για παραβίαση των περιοριστικών όρων- όπως, τουλάχιστον,  ισχυρίζεται η Αντιτρομοκρατική- η Στέλλα Αντωνίου.  Ολόκληρο το κείμενο που απέστειλε στο https://athens.indymedia.org έχει ως εξής:
Όπως έγινε γνωστό με συνέλαβαν για ακόμα μία φορά για υποτιθέμενη παραβίαση των περιοριστικών μου όρων. Συγκεκριμένα για τον όρο που αφορά τη διαμονή. Ο όρος αυτός σημαίνει να δηλώσεις τη σταθερή και μόνιμη κατοικία σου, δεν αφορά τη διανυκτέρευση αλλά ουσιαστικά αφορά το να μην είσαι “αγνώστου διαμονής”. Στην περίπτωση λοιπόν που μου έχει απαγορευτεί να μείνω το βράδυ οπουδήποτε αλλού πέρα από το διαμέρισμα μου θα έπρεπε να με συλλαμβάνουν εδώ και δύο χρόνια συνεχόμενα, για όλες τις φορές που κοιμήθηκα στο σπίτι της μητέρας μου, του αδερφού μου, σε σπίτια φίλων μου ή για όσες φορές δεν γύρισα το βράδυ σπίτι μου για οποιονδήποτε λόγο. Αλλά φυσικά αυτό δεν έχει συμβεί διότι δεν έχω κατ’οίκον περιορισμό ούτε κάποιον όρο που αφορά τη διανυκτέρευση.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
πηγη left.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: