Είναι τραγικό που η μοίρα θέλει τους μεγάλους έρωτες να έχουν τέλος τραγικό-κι ειδικά τους έρωτες που έχουν σφραγιστεί για να κρατήσουν μια ζωή ή σχεδόν όλη. Τουλάχιστον αυτό ίσχυε για το... ζευγάρι του αδικοχαμένου Βαγγέλη Λειβαδά και της συντρόφου του Σμαρούλας-Γιούλη που ο μεγάλος τους έρωτας έσβησε απότομα-όπως απότομα άναψε-από μια μοιραία πυρκαγιά που ξέσπασε στο σπίτι τους στη Γλυφάδα.
Ακόμη και πριν από λίγες μέρες φίλοι και γνωστοί είχαν να λένε για το μεγάλο δέσιμο που είχε το ζευγάρι που κατάφερε να ξεπεράσει δυσκολίες, οικονομικά αδιέξοδα-ειδικά όταν ο γνωστός θεατρικός επιχειρηματίας είδε τα θέατρα του το ένα μετά το άλλο να κλείνουν-και να μείνει αγαπημένο μέχρι τέλους.
Η ιστορία του ζευγαριού άρχισε να ξετυλίγεται σαν όμορφο παραμύθι-για να καταλήξει μοιραία τραγωδία-έξω από το σούπερ Μάρκετ Μαρινόπουλου στην Πλατεία Ομονοίας. Ήταν η μέρα που σφράγισε το μοιραίο φιλί που αντάλλαξαν πριν από πενήντα πέντε χρόνια ο έφεδρος αξιωματικός Βαγγέλης Λειβαδάς με τη νεαρή ηθοποιό από τη Θεσσαλονίκη. Χάρη στη «Σμαρούλα» του ο Βαγγέλης θα αφοσιωθεί με όλη του την ψυχή στο θέατρο, θα αγοράσει τις πιο ιστορικές σκηνές της Αθήνας και θα κάνει γνωστό στον κόσμο, το μιούζικαλ, ένα άγνωστο είδος για τα κλειστά πολιτιστικά ήθη της χώρας.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε λίγο καιρό μετά το μοιραίο εκείνο φιλί στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, στο κέντρο της Αθήνας (στη Βασιλίσσης Σοφίας) με κουμπάρους δυο αστέρες της εποχής και καρδιακούς φίλους του άτυχου θεατρικού επιχειρηματία, τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Μίμη Φωτόπουλο.
Πρώτη τους κατοικία ήταν το Κολωνάκι, δίπλα στα λατρεμένα τους θέατρα και στο χώρο της Τέχνης. Έβγαιναν συχνά με φίλους και έκαναν τη ζωή που πάντοτε ονειρεύονταν γεμάτη αγάπη, τρυφερότητα και φως. Ανάμεσα στους κοινούς τους φίλους συγκαταλέγονταν μεγάλα ονόματα όπως Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Μινωτής οι οποίοι μπαινοέβγαιναν στο πάντοτε ανοιχτό και φιλόξενο σπίτι τους. Δεν έκαναν παιδιά-ο Λειβαδάς είχε ήδη παιδιά από τον πρώτο του γάμο- αλλά μοιράστηκαν κοινές αγάπες, ταξίδια και όνειρα.
Αργότερα, με το πέρας των χρόνων, όταν η βουή της Αθήνας και τα επεισόδια τους άρχισαν να τους ενοχλούν, ζήτησαν από κοινού καταφύγιο στην αγαπημένη τους θάλασσα, στην αρχή σε ένα όμορφο σπίτι στο Παλαιό Φάληρο και κατόπιν στη Γλυφάδα-στο μοιραίο σπίτι όπου έμελλε να εξελιχθεί η σκηνή του τέλους.
Το κλισέ που φοριέται διαρκώς στο θέατρο λέει πως τίποτε δεν μπορεί να χωρίσει τους μοιραίους έρωτες παρά μόνο ο θάνατος: δυστυχώς στην περίπτωση του αγαπημένου μέχρι τέλους ζεύγους επαληθεύεται με τον πλέον τραγικό τρόπο. Και με φόντο όχι τη θεατρική σκηνή αλλά την ίδια τη ζωή.
Την προσεχή Τετάρτη θα γίνει από το Β΄ Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία του θεατρικού επιχειρηματία.
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου