Έκθεση της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (ITUC) καταγράφει ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών δικαιωμάτων στον πλανήτη. Αυξήσεις, επιδόματα, συνεπής καταβολή δεδουλευμένων, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συνταξιοδότηση...συλλογικές συμβάσεις, δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη κατά της εργοδοτικής αυθαιρεσίας κ.λπ., είναι «ψιλά γράμματα» για τις περισσότερες κυβερνήσεις στα 151 κράτη που εξετάζει η έκθεση.
Ο Δείκτης Εργασιακών Δικαιωμάτων 2025 (2025 Global Rights Index) δείχνει ότι η κατάσταση βελτιώθηκε (στοιχεία μέχρι Μάρτιο του 2025) μόνο σε τρία κράτη: Αυστραλία, Μεξικό και Ομάν.
Στον πάτο του πηγαδιού βρίσκονται τα 10 κράτη με τις χειρότερες επιδόσεις: Μπαγκλαντές, Λευκορωσία, Ισημερινός, Αίγυπτος, Μιανμάρ, Νιγηρία, Εσουατίνι (πρώην Σουαζιλάνδη), Φιλιππίνες, Τυνησία και Τουρκία.
Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν παρουσιάζει διαφορές σε σχέση με την προηγούμενη έκθεση, του 2024. Το εργασιακό τοπίο παραμένει ζοφερό με ολιγάριθμες συλλογικές συμβάσεις, με κήρυξη απεργιών ως παράνομων, με χρήση αστυνομικής βίας κατά απεργών και με εκτεταμένη ελαστική εργασία.
«Σε όλο τον κόσμο τα δικαιώματα των εργαζομένων και η δημοκρατία δέχονται συχνά επιθέσεις από ακροδεξιούς πολιτικούς και από μη εκλεγμένους δισεκατομμυριούχους οι οποίοι τους υποστηρίζουν. Είτε πρόκειται για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον Ιλον Μασκ στις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε για τον Χαβιέρ Μιλέι και τον κροίσο Εντουάρντο Εουρνεκιάν στην Αργεντινή, βλέπουμε την ίδια συνταγή αδικίας και αυταρχισμού να εφαρμόζεται παντού», λέει ο βετεράνος Βέλγος συνδικαλιστής Λικ Τριάνγκλ, γενικός γραμματέας της ITUC.
Η ITUC είναι η μεγαλύτερη συνομοσπονδία συνδικάτων παγκοσμίως. Αντιπροσωπεύει 207 εκατομμύρια εργαζόμενους μέσω 331 συνεργαζόμενων οργανώσεων σε 163 χώρες. Ιδρύθηκε το 2006.
Στην έκθεση τονίζεται μεταξύ άλλων ότι:
● Οι εργαζόμενοι δεν είχαν καθόλου ή είχαν μειωμένη πρόσβαση στη Δικαιοσύνη στο 72% των χωρών, ποσοστό που σημείωσε απότομη αύξηση από το 65% το 2024.
● Επιθέσεις κατά του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου και του δικαιώματος του συνέρχεσθαι αναφέρθηκαν στο 45% των χωρών, γεγονός που συνιστά ποσοστό-ρεκόρ για τον Δείκτη και αύξηση από το 43% του 2024.
● Tο δικαίωμα στην απεργία παραβιάστηκε στο 87% των κρατών, ποσοστό που παρέμεινε αμετάβλητο από το υψηλό του Δείκτη των 131 χωρών το 2024.
● Το δικαίωμα νόμιμης εγγραφής σε εργατικά συνδικάτα παρεμποδίστηκε στο 74% των κρατών, ποσοστό που παρέμεινε αμετάβλητο από το 2024 και είναι το χειρότερο από τη δημοσίευση του πρώτου Δείκτη Εργασιακών Δικαιωμάτων της ITUC το 2015.
● Το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης περιορίστηκε στο 80% των κρατών (σε 121 από τα 151) από 79% το 2024.
● Οι Αρχές σε 71 χώρες (47%) συνέλαβαν ή/και φυλάκισαν εργαζόμενους, οριακή βελτίωση σε σχέση με το 2024, αλλά σχεδόν διπλάσια από το ποσοστό που καταγράφηκε για πρώτη φορά το 2014.
Ισχυρό πλήγμα δέχτηκαν οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ, όπου χάθηκαν και δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας από τις άνευ σχεδίου και άνευ προηγουμένου περικοπές που έκανε υπό τον Μασκ το λεγόμενο «υπουργείο» Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας. «Τα τελευταία χρόνια με την πανδημία Covid και τον αυξημένο πληθωρισμό, μειώθηκε η αγοραστική δύναμη πολλών ανθρώπων. Σε αυτό το έδαφος ανθούν τα εξτρεμιστικά κόμματα και προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους, ενώ τα ίδια στην πραγματικότητα δεν προσφέρουν καμία λύση για τους εργαζόμενους», δηλώνει ο Τριάνγκλ.
Και καταλήγει: «Οι πέντε πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο υπερδιπλασίασαν τον πλούτο τους τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού έγινε φτωχότερο. Ως πλανήτης επενδύουμε σχεδόν τρία τρισεκατομμύρια δολάρια σε όπλα και υπάρχει άδικη φορολογία. Επομένως, αν θέλουμε να βρούμε τα χρήματα για να προσφέρουμε στους εργαζόμενους αυτό που πραγματικά χρειάζονται –καλούς μισθούς, περισσότερες θέσεις εργασίας, δικαιώματα, κοινωνική προστασία– είναι θέμα πολιτικής επιλογής»...
Γιώργος Αλλαμανής - Εφ.Συν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου