Εδώ και μιάμιση εβδομάδα εκατοντάδες άνθρωποι συνωστίζονται στις πλατείες της Γαλλίας, όπου συζητούν, αμφισβητούν, διεκδικούν και... προκαλούν...
πολιτικές διεργασίες ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2017.
Αν και κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί η κινητοποίηση, που πήρε το όνομα «Νύχτα Ορθίων» («Nuit Debout»), οι συμμετέχοντες απευθύνουν κάλεσμα να γεμίσουν κι άλλες πλατείες και μετρούν με τον δικό τους τρόπο: χθες ήταν γι' αυτούς 43η Μαρτίου καθώς στις 31 Μαρτίου πραγματοποίησαν την πρώτη ολονύχτια διαδήλωση.
Πρόκειται για σκηνές που θυμίζουν το Occupy Wall Street ή τις αρχές των αντίστοιχων διαμαρτυριών των Αγανακτισμένων στην Ελλάδα και την Ισπανία.
Αρχικά οι διαδηλωτές ήταν μαθητές και φοιτητές εναντίον της μεταρρύθμισης στον τομέα εργασίας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Στη συνέχεια όμως τα θέματα διευρύνθηκαν.
Σε μικρές ομάδες οι συζητήσεις στρέφονται στο διαβόητο σκάνδαλο με τα Panama Papers, τη νομοθεσία για τις ιερόδουλες και την κλιματική αλλαγή. Δεν υπάρχει αρχηγός, κομματικό πρόγραμμα ή χάρτα γενικών αρχών. Κανείς δεν θέλει να βάλει πολιτικό χρώμα, αν και τα ΜΜΕ συχνά εντάσσουν το κίνημα στα αριστερά. Κοινός παρονομαστής η δυσαρέσκεια και η οργή κατά του πολιτικού συστήματος στη Γαλλία.
«Η Γαλλία βρίσκεται σε στάδιο μπλοκαρίσματος, ιδεολογικού, πολιτιστικού και κοινωνικού» λέει ο Καμίλ. «Υπάρχει διαφωνία με τους πολιτικούς και άρα με το σύστημα. Οι άνθρωποι αντικρίζουν ένα μέλλον που δεν υπάρχει».
Πρόκειται για την κραυγή μιας ολόκληρης γενιάς που βλέπει να της κλέβουν το μέλλον της στη χώρα της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφότητας, στη χώρα της νεανικής ανεργίας του 25%.
Το πολιτικό κατεστημένο αντιμετωπίζει με δυσκολία το κίνημα.
Η υπουργός Περιβάλλοντος Σεγκολέν Ρουαγιάλ δείχνει συγκατάβαση και τονίζει ότι θα πρέπει να ακουστεί η φωνή της νεολαίας, ενώ ο πρωθυπουργός Μανουελ Βαλς υποσχέθηκε μέτρα κατά της ανεργίας.
Αντίθετα ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν, από το συντηρητικό κόμμα, φάνηκε σοκαρισμένος μετά από μεμονωμένες συγκρούσεις στο περιθώριο των διαδηλώσεων για το γεγονός ότι επιδεικνύεται ανοχή στο κίνημα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του περασμένου Νοεμβρίου.
Ο πολιτικός επιστήμων Γκαέλ Μπρουστιέ το παραλληλίζει με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης. «Υπάρχει η ίδια υποβόσκουσα ερώτηση: Μπορεί κανείς να αλλάξει τον κόσμο χωρίς να ανέλθει στην εξουσία»;
Ο Μαρκ είναι πιο προσγειωμένος: «Πολλές ελπίδες δεν έχει το κίνημα, αλλά και μία να έχει, αξίζει να προσπαθήσει κανείς».
Και ο Καμίλ απαντά ποιητικά: «Ένας παλαιός κόσμος δεν θέλει να πεθάνει και ένας νέος κόσμος διστάζει να ανατείλει».
♦ Σήμερα στις 6 το απόγευμα 8 ελληνικές νεολαϊστικές οργανώσεις, φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων δίνουν ραντεβού σήμερα στο υπουργείο Εργασίας (με πορεία ενάντια στο νέο ασφαλιστικό και την πολιτική κυβέρνησης Ε.Ε. - ΔΝΤ) απευθύνοντας αγωνιστικό χαιρετισμό στη γαλλική νεολαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου