Την ώρα που το Ισραήλ χτυπά ανελέητα την Γάζα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίζονται βίαια, άμαχοι σκοτώνονται καθημερινά και ο λιμός θερίζει τον παλαιστινιακό λαό, ο Άδωνις Γεωργιάδης βρήκε ότι είναι μια καλή ευκαιρία να γράψει εκτενής ανάρτηση για να μας πει γιατί θαυμάζει το Ισραήλ...
Ο υπουργός Υγείας κάνοντας αρχικά λόγο για «πολύ μεγάλη πόλωση λόγω του πολέμου στη Γάζα» λέγοντας ότι προσωπικά έχει πάρει «δημοσίως ξεκάθαρη θέση υπέρ του Ισραήλ» άρχισε να παραθέτει τα «πολλά και προφανή που θα μπορούσε να πει»: από το ότι είναι η «μόνη δημοκρατία στη μέση Ανατολή με σεβασμό στα ανθρώπινα» δικαιώματα, «έχει τους περισσότερους νομπελίστες» και φυσικά πως η υποστήριξη είναι μονόδρομος καθώς «αποτελεί τον μεγαλύτερο στρατηγικό σύμμαχο της Ελλάδος και τον μεγαλύτερο εχθρό της Τουρκίας».
Αλλά, όπως έγραψε δεν θα πει «τίποτα απ’ όλα αυτά, διότι όλα είναι δευτερεύοντα» μπροστά στο γεγονός ότι υποστηρίζει το Ισραήλ γιατί το θαυμάζει. «Θαυμάζω το Κράτος τους, θαυμάζω τον Εβραϊκό Λαό» έγραψε για να συμπληρώσει ότι είναι πεπεισμένος πλέον ότι «η κυριότερη πηγή του αντισημιτισμού διαχρονικά ήταν και τώρα είναι ο φθόνος».
Αναλυτικά η ανάρτηση
Αυτές τις ημέρες με την πολύ μεγάλη πόλωση λόγω του πολέμου στη Γάζα, έχω πάρει δημοσίως ξεκάθαρη θέση υπέρ του Ισραήλ και πολλοί με ρωτούν γιατί έχω εκτεθεί τόσο πολύ. Θα μπορούσα να πω πολλά και προφανή π.χ. ότι είναι η μόνη Δημοκρατία στη μέση Ανατολή με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι είναι ένα Κράτος που προσφέρει μέχρι σήμερα απέραντη πρόοδο στην επιστήμη, έχοντας τους περισσότερους νομπελίστες από κάθε άλλο Κράτος στον κόσμο, ότι είναι ένα Κράτος που μάχεται για την επιβίωση του, καθώς οι εχθροί του δε ζητούν απλώς την ήττα του στον πόλεμο αλλά την ολοκληρωτική του εξαφάνιση από τον χάρτη. Ή ότι ο πόλεμος που διεξάγεται τώρα στη Γάζα δεν ξεκίνησε από το Ισραήλ, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας άθλιας τρομοκρατικής επίθεσης, που έγινε από την Χαμάς εναντίον αθώων πολιτών του. Θα μπορούσα ακόμη να σας πω ότι αποτελεί τον μεγαλύτερο στρατηγικό σύμμαχο της Ελλάδος και τον μεγαλύτερο εχθρό της Τουρκίας και άρα και από την σκοπιά των Εθνικών μας συμφερόντων η υποστήριξη του είναι μονόδρομος.
Όμως δεν θα πω τίποτα απ’ όλα αυτά, διότι όλα είναι δευτερεύοντα μπροστά σε αυτό που θα σας πω τώρα, το Ισραήλ το υποστηρίζω διότι το θαυμάζω! θαυμάζω το Κράτος τους, θαυμάζω τον Εβραϊκό Λαό, είμαι δε πεπεισμένος πλέον ότι η κυριότερη πηγή του αντισημιτισμού διαχρονικά ήταν και τώρα είναι ο φθόνος, για έναν αρχαίο λαό, που αν και έχει περάσει τις μεγαλύτερες κακουχίες παντός άλλου, στέκεται σήμερα στο σημείο που είναι και θριαμβεύει και θα σας δώσω δύο συγκεκριμένα παραδείγματα για να καταλάβετε γιατί το θαυμάζω τόσο.
Τον Ιανουάριο του 1982 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το νόμο για το λεγόμενο μονοτονικό, την μεγαλύτερη αλλαγή στον τρόπο γραφής της Ελληνικής Γλώσσης των τελευταίων 2000 ετών. Τα κυριότερα επιχειρήματα για αυτή την αλλαγή τότε, ήταν ότι τα παιδιά μας θα έχαναν πολύτιμο χρόνο από την εκπαίδευση τους, για να μαθαίνουν τους άχρηστους τόνους και τα πνεύματα και έτσι στην εποχή της πληροφορικής θα απομακρύνονταν από τους άλλους λαούς της Ευρώπης. Εκείνο το βράδυ σχεδόν κανένας δεν αντιστάθηκε στην λογική της ήσσονος προσπάθειας που έφερε στη χώρα μας ο άκρατος λαϊκισμός της περιόδου και που οδήγησε στο μεγαλύτερο πλήγμα στην Εθνική μας ταυτότητα. Ούτε οι Οθωμανοί δεν είχαν καταφέρει κάτι τόσο αισχρό. Φωτεινή εξαίρεση εκείνο το βράδυ ένας μόνος βουλευτής που πήρε το λόγο και είπε ότι αν αν το κάνουμε αυτό, όχι μόνο δεν θα μάθουν τα παιδιά μας καλύτερα πληροφορική, αλλά τελικά θα γίνουν αγράμματα, ήταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Αυτός εκείνο το βράδυ στην Βουλή και ο αείμνηστος επίσης Οδυσσέας Ελύτης την επομένη ήταν οι μόνοι που είπαν στον λαό μας ότι διαπράτταμε ένα μεγάλο λάθος. Σήμερα τα παιδιά μας μαθαίνουν τα χειρότερα Ελληνικά από ποτέ και δεν θα έλεγε κανένας ότι στην πληροφορική υπερέχουμε των άλλων παιδιών της Ευρώπης. Και είναι λογικό να μην υπερέχουμε, καθώς για να γίνεις ο καλύτερος κάπου, χρειάζεται να μάθεις καταρχάς να κοπιάζεις και να έχεις πειθαρχία. Εμείς για να είμαστε αρεστοί κάναμε όλα τα αντίθετα και τώρα αναρωτιόμαστε γιατί έχουμε αυτά τα μαύρα χάλια.
Δείτε τώρα το παράδειγμα του Εβραϊκού Λαού για να καταλάβετε την μεταξύ μας διαφορά.
Στο σύγχρονο Ισραήλ μιλούν Εβραϊκά (Ivrit), που είναι ουσιαστικά μια αναβίωση της Βιβλικής/Αρχαίας Εβραϊκής (Biblical Hebrew), αλλά προσαρμοσμένη για χρήση ως καθημερινή γλώσσα.
Η μεγάλη ανατροπή ήρθε τον 19ο αιώνα:
• Ο Ελιέζερ Μπεν-Γεχούντα (1858–1922), λογοτέχνης και γλωσσολόγος, πίστευε ότι για να αποκτήσει το εβραϊκό έθνος ξανά ταυτότητα, έπρεπε να μιλάει μια δική του ζωντανή γλώσσα.
• Άρχισε να χρησιμοποιεί τα αρχαία Εβραϊκά στο σπίτι του (ο γιος του θεωρείται το πρώτο παιδί που μίλησε ξανά τα Εβραϊκά ως μητρική γλώσσα μετά από αιώνες).
• Δημιούργησε λεξικό και νέες λέξεις για έννοιες που δεν υπήρχαν στην αρχαιότητα (π.χ. «τρένο», «ηλεκτρισμός»).
• Προώθησε τη χρήση της γλώσσας σε σχολεία και εφημερίδες.
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου