5.7.22

Η «σκευωρία» γύρισε μπούμερανγκ...


Σε πολύ δύσκολη θέση έχει περιέλθει η κυβέρνηση μετά την ολοσχερή κατάρρευση της θεωρίας της «σκευωρίας» για την υπόθεση Novartis, η οποία τώρα έχει γυρίσει εντελώς... μπούμερανγκ στο μέγαρο Μαξίμου. Χαρακτηριστική για τη δύσκολη αυτή θέση της κυβέρνησης ήταν η χθεσινή τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Ο Γιάννης Οικονόμου από τη μία προχώρησε σε μισή παραδοχή για την -ανεπίτρεπτη σε αυτό το πόστο- διακίνηση fake news στην οποία επιδόθηκε την Παρασκευή, όταν δήλωνε ότι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο «για τους χειρισμούς του σε ό,τι αφορά τα δέκα πολιτικά πρόσωπα που άδικα και σκαιά στοχοποιήθηκαν μέσω της υπόθεσης Novartis» και μάλιστα αποφαινόταν ότι «το γεγονός αυτό μιλά από μόνο του για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης Τσίπρα». Φυσικά, όπως αποδείχτηκε, η παραπομπή Παπαγγελόπουλου - Τουλουπάκη σε τίποτα δεν σχετίζεται με την υπόθεση της Novartis και τους χειρισμούς σε ό,τι αφορά τα δέκα πολιτικά πρόσωπα.

Αλλά από την άλλη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπέπεσε σε σωρεία αντιφάσεων, προσπαθώντας, με τον πιο τοξικό λόγο, να επαναφέρει από το παράθυρο μια ρητορική που πάει πάλι να παραπέμψει στο αφήγημα της «σκευωρίας» (χωρίς βέβαια να υπάρχει πλέον η παραμικρή αναφορά στην ίδια τη λέξη), το οποίο όμως κατέρρευσε και με τη δικαστική βούλα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αμήχανη προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεκολλήσει την πλάτη της από τον τοίχο όπου έχει βρεθεί.

Σε αυτό το πλαίσιο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αρχικά προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για την ψευδή είδηση που διακίνησε την Παρασκευή και τα έκανε ακόμα χειρότερα. Τι είπε; Οτι οι ανακοινώσεις του της Παρασκευής «περιείχαν αποκλειστικά πολιτικά σχόλια επί των διαθέσιμων, έως εκείνη τη στιγμή, πληροφοριών σχετικά με την παραπομπή σε Ειδικό Δικαστήριο του κ. Παπαγγελόπουλου». Με άλλα λόγια, ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δηλαδή η ίδια η κυβέρνηση, κάνει πολιτική με βάση... πληροφορίες και όχι πραγματικά περιστατικά, τα οποία μάλιστα αφορούν δικαστικές αποφάσεις, προτού καν αυτές αποδειχτούν σίγουρες!

Στο ίδιο πλαίσιο ο κ. Οικονόμου προχώρησε στη μισή παραδοχή ότι «η πρώτη μου δήλωση, στο αποκλειστικά τυπικό σκέλος του κατηγορητηρίου για τα 10 πολιτικά πρόσωπα της υπόθεσης Novartis, δεν ήταν ακριβής». Αλλά ταυτόχρονα έκανε σαν να μη βλέπει αυτό που είχε ήδη παραδεχτεί, ότι δηλαδή τους χειρισμούς σε σχέση με τα δέκα πολιτικά πρόσωπα τους δικαίωσε το σχετικό βούλευμα, και επέμεινε να προσπαθεί να επαναφέρει το αφήγημα της «σκευωρίας» αναφορικά με τους χειρισμούς αυτούς, σαν να μην κατέρρευσε με τη δικαστική απόφαση.

Ετσι υποστήριξε ότι η «ανακριβής» πρώτη του δήλωση «δεν αίρει το πολιτικό ζήτημα, αλλά και το ουσιαστικό, αφού ο κ. Παπαγγελόπουλος ανάμεσα στα άλλα κατηγορείται και για ωμή και ανοίκεια παρέμβαση και στην αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κυρία Ράικου, την οποία φέρεται να πίεζε να διαβιβάσει τον φάκελο της Novartis στη Βουλή προς ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, παρότι δεν υπήρχαν στοιχεία σε βάρος πολιτικών προσώπων» και ότι «οι τοποθετήσεις μου την Παρασκευή, ως κυβερνητικού εκπροσώπου, εστιάστηκαν αποκλειστικά στο ζήτημα της πολιτικής χειραγώγησης της ελληνικής Δικαιοσύνης την εποχή της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προέβην ούτε σε προσωπικές, ούτε σε δικαστικής αρμοδιότητας κρίσεις. Είναι προφανές ότι το ζήτημα των κυβερνητικών παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη είναι βαθιά πολιτικό και θεσμικό, γιατί αγγίζει τον σκληρό πυρήνα του πολιτεύματος και του Κράτους Δικαίου».

Με άλλα λόγια, με αυτήν την παράδοξη επιχειρηματολογία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να υποβαθμίσει την ψευδή του δήλωση της Παρασκευής και να την παρουσιάσει ως ένα δήθεν μόνο «τυπικό» λάθος, για να υποβαθμίσει στην πραγματικότητα την ίδια την απόφαση της Δικαιοσύνης, την οποία υποτίθεται ότι η κυβέρνηση «σέβεται», όπως δήλωσε, αλλά επί της ουσίας δεν τη δέχεται.

Στο ίδιο πλαίσιο ο κ. Οικονόμου είπε ότι «η ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη για ποια πρόσωπα έπρεπε να παραπεμφθούν και για ποιον λόγο. Ταυτόχρονα, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ίδια ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη έθεσε στο αρχείο, απαλλάσσοντάς τα από κάθε κατηγορία, τα 9, μέχρι στιγμής, από τα 10 πολιτικά πρόσωπα που στοχοποιήθηκαν από το σκοτεινό σύστημα ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός για το οποίο ο κ. Τσίπρας επιμένει να σιωπά». Αποσιωπώντας βέβαια ότι τα 7 από τα 9 πρόσωπα απαλλάχτηκαν από την Ελ. Τουλουπάκη, την οποία η κυβέρνηση κατηγορούσε ως «σκευωρό» κατά των προσώπων αυτών.

Μάλιστα, δείχνοντας για άλλη μια φορά τον τοξικό λόγο τον οποίο η κυβέρνηση έχει επιλέξει να επιστρατεύσει στον δρόμο προς τις εκλογές, επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «όσο κυβέρνησαν προσπάθησαν να χειραγωγήσουν και να ποδηγετήσουν τη Δικαιοσύνη: με αφόρητες πιέσεις, με μεθοδεύσεις, με θεσμικές εκτροπές. Γιατί η Δικαιοσύνη ήταν ένα από τα βασικά αναχώματα που τελικά τους εμπόδισαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε κράτος-παρία, εκτός του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ενα κράτος τριτοκοσμικό και χρεοκοπημένο, στο οποίο θα έβρισκαν την ευκαιρία να επιβάλουν ένα απόλυτα αυταρχικό καθεστώς, αντίστοιχο των πάλαι ποτέ του υπαρκτού σοσιαλισμού ή των καθεστώτων νοτιοαμερικανικού τύπου».

Μάλιστα επιμένοντας να γυρνάει στα γεγονότα του 2015 προκειμένου να επιτεθεί στην αξιωματική αντιπολίτευση, έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του ότι σχεδίαζε να... κάνει πραξικόπημα μέσω των ενόπλων δυνάμεων! Ισχυρίστηκε συγκεκριμένα ότι «ο κ. Τσίπρας είχε σαφές σχέδιο άλωσης του πολιτεύματος και των θεσμών, για να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρα-παρία και να επιβάλει ένα τριτοκοσμικού τύπου αυταρχικό καθεστώς, σαν και αυτά που συνέχιζε να θαυμάζει» και ότι ενδεικτικό «των σχεδίων που απεργάζονταν ήταν το γεγονός ότι τρεις μέρες πριν από το δημοψήφισμα, στις 2 Ιουλίου, ο κ. Τσίπρας επισκεπτόταν το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και ο Πάνος Καμμένος διαβεβαίωνε δημόσια ότι “στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας”», για να αποφανθεί ότι «αυτή δεν ήταν σίγουρα μια τυχαία παρορμητική δήλωση».

Αλλά ανεξάρτητα από τον τόσο ακραίο και τοξικό λόγο που επιστρατεύει προεκλογικά το Μαξίμου, η ανάγκη του να επιστρέφει στα γεγονότα του 2015, προσπαθώντας να ξαναζεστάνει το λεγόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», φανερώνει αδυναμία. Γιατί βέβαια τα γεγονότα του 2015 κρίθηκαν πολιτικά με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους...

Γιάννης Μπασκάκης

Η Εφημερίδα των Συντακτών

Δεν υπάρχουν σχόλια: