...για τον ισοπεδωτικό Χατζιδάκι...
«Είναι απολύτως χυδαίο αυτό που τόλμησε να υπαινιχθεί ο Κούγιας κι είναι τρομερά ντροπιαστικό για έναν άνθρωπο, που αν μη τι άλλο ήθελε στη ζωή του να αυτοαποκαλείται καλλιτέχνης – για τον Λιγνάδη λέω-, να δέχεται μια... τέτοια υπερασπιστική γραμμή, τόσο αντιπνευματική και τόσο κατινίστικη σκανδαλοθηρικού τύπου».
Έτσι είχε απαντήσει ο Φοίβος Δεληβοριάς στον Αλέξη Κούγια για την αναφορά του στην υπόθεση Λιγνάδη: «Έκρυψε ποτέ ο μεγαλύτερος Έλληνας συνθέτης, Μάνος Χατζιδάκις, ότι η παρέα του ήταν παιδιά 15, 16, 17, 18 χρόνων;».
Ο τραγουδοποιός μιλώντας μιλώντας στο Docville και τον Αντώνη Μποσκοΐτη είπε ανάμεσα σε άλλα: «Μου δίνετε μια ωραία ευκαιρία να μιλήσω γι’ αυτό το ασύλληπτο πράγμα! Εγώ πήγα στον Χατζιδάκι με μία κασέτα μου όταν ήμουν 16 ετών. Είχε απόλυτη συνείδηση ότι ήμουν ένα παιδάκι.
Δεν έκανε παρέα μαζί μου, όπως δεν έκανε και μ’ άλλα μικρά παιδιά (…) Οι φίλοι του και, πάνω απ’ όλα, συνεργάτες του, ήταν παιδιά 23 και 25 ετών, ενήλικες άνθρωποι, διαμορφωμένοι, με κάποια ταλέντα και ευαισθησίες. Τον γνώρισα με μουσική αφορμή και με προστάτευε με απολύτως αρχοντικό τρόπο, και από το ισοπεδωτικό της προσωπικότητας του, αλλά και από οτιδήποτε θα’ ταν επικίνδυνο για μένα»...
*Απόσπασμα από κείμενο του Άρη Δημοκίδη για τη lifo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου