Οι διαμορφωτές κοινωνικής συνείδησης και τα μηδενικά που έγιναν νούμερα...
Θα ξεκινήσω αυτό το κείμενο, με τη παράγραφο με την οποία υπό άλλες συνθήκες θα το έκλεινα. Η Γεωργία Μπίκα. Η Σοφία Μπεκατώρου. Η Μάγδα Φύσσα. Η Κούλα Τοπαλούδη. Οι γονείς του Ζακ Κωστόπουλου, του Σαχζάτ Λουκμάν, του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Η μητέρα της Γαρυφαλλιάς.
Εκείνοι που “ακυρώνονται” είναι ατυχή παραδείγματα μιας συγκυρίας.
Θα μου πείτε, ας μη τα τσουβαλιάζουμε όμως όλα. Δεν είναι όλα ένα πράγμα, μια αλήθεια, μια πραγματικότητα. Η μετάδοση κοινωνικών μηνυμάτων από φορείς αναγνωρισιμότητας δύναται να δώσει περισσότερη ορατότητα σε έννοιες που υποεκπροσωπούνται στον δημόσιο διάλογο. Σωστά. Το ζήτημα εδώ όμως είναι, πως σε ουκ ολίγες περιπτώσεις, οι celebrities που επιλέγουν τη χρήση “νέων εννοιών”, πέφτουν εκουσίως ή ακουσίως στη παγίδα του να μη μείνουν “εκτός”.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Χρήστου Δεμέτη, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου