Γιατί επιλέγουν τον θάνατο;...

Άραγε δεν το κατάλαβαν μορφωμένοι άνθρωποι; Μα ειπώθηκε σε όλους τους τόνους και από τα πιο επίσημα χείλη σύσσωμης της αντιπολίτευσης πλην Βελόπουλου. Κανείς δεν... υπερασπίζει τον γνωστό δολοφόνο και απεργό πείνας. (Δεν γράφω όνομα για να μην κατεβάσει το πόστ ο αλγόριθμος του φέισμπουκ). 

Για τα ανθρώπινα δικαιώματα μιλάμε τουλάχιστον σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία που δεν έχει γίνει ακόμα Τουρκία και που θέλει να λέγεται φιλελεύθερη και πολιτισμένη! Μπορεί να μην ξέρουν ότι αυτό που ζητά να εφαρμοστεί ο γνωστός και δικαίως καταδικασμένος είναι νόμος της παρούσας κυβέρνησης που ψήφισε το 2020, γιατί αυτό καμία ελεγχόμενη δημοσιογραφία δεν το αναφέρει. Όμως μπορεί να υποθέσει κανείς ότι τουλάχιστον «σπουδαγμένοι» και μορφωμένοι άνθρωποι μπορούν να διαχωρίσουν στον εγκέφαλο τους την καταδίκη ενός δολοφόνου, από την υποχρέωση μιας δημοκρατίας και ευνομούμενης πολιτείας για ανθρώπινα δικαιώματα και εφαρμογή του νόμου για όλους και φυσικά του δολοφόνους. 

 Παρά ταύτα επιμένουν με απύθμενο θράσος και χυδαιότητα ότι όσοι είναι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι «μπαχαλάκηδες» και «αντιεξουσιαστές» και υποστηρίζουν τον γνωστό δολοφόνο και κάνουν πως δεν «είδαν» και δεν «άκουσαν» πως στους «υποστηριχτές» είναι και εκπρόσωποι της ΝΔ στον δικηγορικό σύλλογο, είναι ακόμα και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων. 

 Και αναρωτιέται κανείς. Γιατί επιμένουν; Γιατί επιλέγουν τον θάνατο; Μήπως για να χρεώσουν στη αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας συμπάθεια στην τρομοκρατία; Για να σπιλώσουν, να συκοφαντήσουν και να απαξιώσουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους διότι έτσι πολιτεύονται και κυβερνούν; Μήπως γιατί η απαξίωση του αντιπάλου, η καλλιέργεια του μίσους και του διχασμού είναι ο πιο αποτελεσματικός επικοινωνιακός τρόπος για να δικαιολογήσουν και να συγκαλύψουν κάθε έγκλημα; 

Από τις ιδεοληπτικές και κοινωνικά ανάλγητες «μεταρρυθμίσεις» τους, την αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια, την αντιμετώπιση της πανδημίας, έως και την παιδεραστία και τον θάνατο; Αν δεν είναι αυτή η εξήγηση υπάρχει άλλη;... 

Τάκης Ψαρίδης 

 Πηγή:anoihtoparathyro.gr