17.1.21

Πρόωρες εκλογές: Τα διλήμματα του πρωθυπουργού...


...για το χρόνο της κάλπης...

Διαστάσεις λαμβάνει πλέον το θέμα της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Είναι πλέον σαφές, αν κρίνουμε και από τις δημοσκοπήσεις, πως... παρά την αντίθεση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, οι πρόωρες εκλογές αρχίζουν να προεξοφλούνται, με το Μέγαρο Μαξίμου απλώς να επιχειρήσει να σφυγμομετρήσει τη λαϊκή γνώμη. 

 Στο μπλοκάκι όσων στο Μέγαρο Μαξίμου υποστηρίζουν τις πρόωρες κάλπες, αλλά και στο μυαλό του πρωθυπουργού, είναι οι εξής χρονικές περίοδοι:
 ΤΕΛΗ ΑΝΟΙΞΗΣ - ΑΡΧΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ: Το σενάριο αυτό, για το οποίο έγραψαν πρόσφατα τα «Παιχνίδια Εξουσίας», όχι απλώς είναι υπαρκτό, αλλά και σε καμία περίπτωση δεν εγκαταλείπεται. Εκτιμάται πως αποτελεί τον απόλυτο αιφνιδιασμό για την αντιπολίτευση, η οποία λόγω πανδημίας έχει στερηθεί ζωτικό χώρο, ενώ και η κοινωνία δεν θα προλάβει να καταλάβει τον Αρμαγεδδώνα που έρχεται. Μείον, προς το παρόν τουλάχιστον, ότι καθυστερεί ο εμβολιασμός, γεγονός που εμποδίζει το στήσιμο κάλπης. 

 ΑΡΧΕΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ: Στα συν ενδεχόμενη θετική πορεία του τουρισμού, έστω και σε χαμηλά επίπεδα, αλλά και το άνοιγμα των αγορών. Ταυτόχρονα θα έχουν αρχίσει να καταφθάνουν τα πρώτα ποσά από το Ταμείο Ανάκαμψης, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προσδοκίες, ενώ οι αρμόδιοι γνωρίζουν ότι τα χρήματα αυτά δεν θα έχουν αντίκρισμα, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, στην τσέπη των πολιτών. Όπως και στο ενδεχόμενο της κάλπης στα τέλη άνοιξης-αρχές καλοκαιριού, η κυβέρνηση θα πάει σε τυχόν κάλπες αρχές Φεβρουαρίου με την ίδια στρατηγική, θριαμβολογίες για τη διαχείριση της πανδημίας, ελπίδες για τα λεφτά από το Ταμείο Ανάκαμψης και τις επενδύσεις «που έρχονται», στοχευμένη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθεια να ναυαγήσει το ενδεχόμενο της «προοδευτικής διακυβέρνησης», σκανδαλολογία με επίκεντρο την υπόθεση Παπαγγελόπουλου και Νοβάρτις. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι φυλάει στο συρτάρι της και άλλες υποθέσεις στο συρτάρι της για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν οι θησαυροί αποδεικνύονται …άνθρακες, όπως πχ συνέβη με την υπόθεση folli follie και όχι μόνο. Στην περίοδο αυτή θα έχει διαφανεί και πώς εξελίσσονται τα ελληνοτουρκικά, αν δηλαδή οι δυο χώρες οδεύουν σε ουσιαστικές εξελίξεις διαλόγου ή οδηγούμαστε σε ναυάγιο, με ό τι αυτό συνεπάγεται, με αποτέλεσμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είτε να επιχειρήσει να έχει νωπή λαϊκή εντολή για τις διαπραγματεύσεις, είτε να εμφανιστεί ως «ανυποχώρητος», γεγονός που θα του επιτρέψει να διεκδικήσει ψήφους από την ακροδεξιά. 

 ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ 2022: Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα κατηγορηθεί πειστικά και ως «αντιθεσμικός», αφού η λήξη της θητείας της κυβέρνησης θα είναι σχετικά πλησίον χρονικά. Ωστόσο τα κοινωνικά προβλήματα θα έχουν αρχίσει να λαμβάνουν διαστάσεις και η αντιπολίτευση θα έχει καταφέρει να κερδίσει το χρόνο που της στερεί η πανδημία για την ανασυγκρότησή της. Σενάριο με λιγότερες πιθανότητες, από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός εξετάζει σοβαρά την άνοιξη και το φθινόπωρο του παρόντος έτους.

 Αξίζει να σημειωθεί πως οι πιθανότητες εκλογών το 2022 θα έχουν πιθανότητες σε δυο περιπτώσεις: Πρώτον, εάν η ΕΕ επιτρέψει δημοσιονομική χαλάρωση και τη νέα χρονιά και δεύτερον, εάν δεν εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκλογικοί νόμοι και οι συμμαχίες 

 Την ίδια στιγμή, πάντως, καθοριστικό ρόλο για τις εξελίξεις παίζει και ο εκλογικός νόμος με τον οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, είτε αυτές είναι πρόωρες, είτε πραγματοποιηθούν στο τέλος της τετραετίας. Με την απλή αναλογική θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιον ότι δεν θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση. 

Το πρόβλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να μην υπάρχει πλειοψηφία από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, έστω και με ΜέΡΑ25, καθώς τότε θα υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας από τη σημερινή προοδευτική αντιπολίτευση, ενώ τυχόν δεύτερες εκλογές σε μια τέτοια περίπτωση θα γίνουν σε βαρύ κλίμα για το κυβερνών κόμμα. 

 Το θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών θα ανακύψει ενδεχομένως και μετά από δεύτερες εκλογές, καθώς με τον εκλογικό νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη που αυτές θα διεξαχθούν, το μπόνους για το πρώτο κόμμα μειώνεται από 50 σε 40 έδρες (και, μάλιστα, κλιμακωτά) και, συνεπώς ένα κόμμα χρειάζεται για την αυτοδυναμία ποσοστό που θα φτάνει τουλάχιστον στο 37%. Και αυτό, για μια πολύ οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία,151 έως 152 βουλευτών-να γιατί το Μαξίμου προσπαθεί από τώρα να εμποδίσει το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης.

 Επί αυτών, όμως, θα επανέλθουμε… 

Βασίλης Σκουρής 

 Πηγή:ieidiseis.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: