Η πολυπόθητη εσωκομματική ηρεμία, που θεωρείται απαραίτητο συστατικό ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταφέρει να πραγματοποιήσει μια νέα αρχή και να κάνει το βήμα προς τα εμπρός, ακόμα αναζητείται στην Κουμουνδούρου. Τα κρούσματα της...
τελευταίας εβδομάδας (άρθρο διαμαρτυρίας προς την ηγεσία του κόμματος από το tvxs.gr επειδή δεν πήρε ερώτηση στη συνέντευξη Τύπου του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, αλλά και τα σοβαρότερα περιστατικά με τις δηλώσεις της Θεοδώρας Τζάκρη και το άρθρο του Ευκλείδη Τσακαλώτου) απέδειξαν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να συνυπάρξουν διαφορετικοί κόσμοι και αντιλήψεις.
Το τι πρεσβεύει ο καθένας και πώς εκφράζεται είναι εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, διαβάζοντας τις επίμαχες δηλώσεις και άρθρα. Και μπορεί να είναι εκείνοι που λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται από την πολυφωνία των μελών του και τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να εκφράζει ο καθένας ελεύθερα, ωστόσο στην πράξη κάτι τέτοιο αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο.
Ειδικά από τη στιγμή που στον υποτιθέμενο πολιτικό διάλογο ανταλλαγής απόψεων παρεμβαίνουν κρίσεις, φράσεις και χαρακτηρισμοί που ουδεμία σχέση έχουν με την παράδοση της Αριστεράς. Λογικό εν μέρει, καθώς πλέον στην πρώτη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκονται μόνο στελέχη που προέρχονται από την Αριστερά, αλλά και από ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο που δεν διαθέτει τέτοιες πολιτικές αναφορές ή απλώς αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα πράγματα.
Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταστήσει σαφές ουκ ολίγες φορές ότι απώτερος στόχος είναι η επάνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μέσα από τη διαδικασία διεύρυνσης που έχει ξεκινήσει από την επόμενη μέρα των εκλογών του Ιουλίου του 2019. Τον τελευταίο χρόνο έστειλε, όταν έκρινε σκόπιμο, τα δικά του μηνύματα προς τους διαφωνούντες, αλλά και προς εκείνους που με τη στάση τους εξέθεσαν δημόσια το κόμμα, ενώ η τελευταία του παρέμβαση, με τις εσωτερικές αλλαγές στελεχών, φιλοδοξούσε να τερματίσει το κλίμα εσωστρέφειας που με μαθηματική ακρίβεια επανερχόταν κάθε λίγο και λιγάκι, καταλήγοντας σ’ έναν φαύλο κύκλο.
Από τη δική τους πλευρά οι κατά καιρούς διαφωνούντες έθεσαν συγκεκριμένα ζητήματα πολιτικής ουσίας αναφορικά με την πορεία του κόμματος. Από ζητήματα οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ έως τον τρόπο και τις διαδικασίες της διεύρυνσης, αλλά κυρίως εκείνα που έχουν να κάνουν με την άσκηση πολιτικής. Οι διαφωνούντες επιχειρηματολογούν στον τρόπο, την ιδεολογία και τις αρχές που στήθηκε εξ αρχής ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας έμφαση στον ρόλο των συλλογικών οργάνων για τη λήψη καίριων αποφάσεων, ένας ρόλος που θεωρούν ότι έχει πλέον υποβαθμιστεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το συμβάν της προηγούμενης εβδομάδας όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε ένα σημείο του άρθρου του αναφέρθηκε στον χαρακτηρισμό «πολιτικός απατεώνας» που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τονίζοντας ότι «πρέπει να είμαστε φειδωλοί» σε τέτοιους χαρακτηρισμούς. Με βάση το πρόσφατο παρελθόν -όταν, στις εσωτερικές αλλαγές που έγιναν, ο πρώην υπουργός Οικονομικών μετακινήθηκε από τη θέση του τομεάρχη σ’ εκείνη του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου- θεωρήθηκε ότι αυτή η κίνηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου ήταν χτύπημα «κάτω από τη ζώνη» στον πρόεδρο.
Ο ίδιος αρνήθηκε κάτι τέτοιο ακόμα και προχθές, κατά τη διάρκεια που πρωινού καφέ, όταν υπερασπίστηκε το δικαίωμά του να γράφει και να λέει ελεύθερα τη γνώμη του.
Eνστάσεις
Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί από αυτούς που ανήκουν ή επιθυμούν να ξαναμπούν στο προεδρικό περιβάλλον έσπευσαν να καταδικάσουν την άποψη Τσακαλώτου, φουντώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο τον «πόλεμο» που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και καιρό ανάμεσα σε ψηφοφόρους και οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρόκειται για ένα πόλεμο ανάμεσα στους -ψυχή τε και σώματι- υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα και σ’ εκείνους που στηρίζουν και τον πρόεδρο και το κόμμα, ωστόσο κατά καιρούς διατυπώνουν ενστάσεις ή ακόμα και απλή κριτική απέναντι σε ορισμένες κινήσεις της ηγεσίας.
Δυστυχώς, αυτός ο «πόλεμος» παίρνει ακόμα πιο άσχημη διάσταση όταν παρεμβαίνουν σ’ αυτήν και περισσότερο αναγνωρίσιμα στελέχη που λειτουργούν ως «υπερασπιστές» του προέδρου και αντί να κατευνάσουν τα πνεύματα ρίχνουν περισσότερο λάδι στη φωτιά. Με απλά λόγια, αυτό που συμβαίνει σε επίπεδο στελεχών σε μεγάλο βαθμό μεταφέρεται και στο επίπεδο των ψηφοφόρων.
Υπό αυτό το πλαίσιο η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για τη σύσταση ενός πειθαρχικού οργάνου, την οποία θα κληθεί να εγκρίνει το Πολιτικό Συμβούλιο τη Δευτέρα, φαίνεται ως μια κάποια λύση για να σταματήσει ο κατήφορος της εσωστρέφειας. Το γεγονός δε ότι εμφανίστηκε ενοχλημένος με όλους (ακόμα και τον αψύ Σφακιανό Παύλο Πολάκη) δείχνει ότι μάλλον ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον.
Δημήτρης Τερζής
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου