Νέρωνες...

Ένας διανοούμενος, όποιος κι αν είναι, οφείλει να αποπροσανατολίζει τους διπλανούς του.

 

Και ο μεν Χρυσοχοΐδης «προσανατολίστηκε» με τη (μεταφορική) ανάρτηση του Λιάκου, τσίμπησε, τίμησε τον Μητσοτάκη (που τον τσίμπησε) και τον κατακεραύνωσε εξωδίκως.

Δεν αντέδρασαν όμως... -κωφεύοντας- και πολλοί από τους σκεπτόμενους φίλους της «Προοδευτικής Συμμαχίας». Και τότε, ποια αλληλεγγύη μεταξύ διανοουμένων μπορεί να υπάρξει, εάν υπάρχει υποψία εξουσίας;

Oπως θα λέγαμε: ποια αλήθεια υπάρχει όταν υπάρχει ο (διανοητικός) θάνατος;

Γιώργος Βέλτσος

efsyn.gr