Θα ήταν για γέλια όσα φαιδρά συμβαίνουν καθημερινά στην πολιτική σκηνή. Τυγχάνουν όμως επικίνδυνα. Διότι λειτουργούν απωθητικά για την...
έννοια της πολιτικής, οδηγώντας στην απαξίωσή της. Και εξ αντικειμένου ενισχύουν την δυναμική της ελαύνουσας Ακροδεξιάς.
Παρέλκουν, λοιπόν, τα σχόλια για τα τουίτ του Καμμένου, την χυδαία αλφάβητο του Ψαριανού, τα μαγειρέματα των κυβερνώντων για τον κανονισμό της Βουλής, τις δηλώσεις της Μεγαλοοικονόμου ,τις γελοιότητες του Φωκά και τις δύσοσμες φερτές ύλες του Ποταμιού.
Παρέλκουν, γιατί είναι τόσο μελαγχολικά και βαρετά όλα αυτά. Αλλά και για κάτι ακόμη: από περιφρόνηση και υπεροψία απέναντι στη φτήνια του επιφανειακού λόγου και τα τσαλίμια της μικροπολιτικής.
Φυσικά, τα κόμματα του κατεστημένου πολιτικού σκηνικού ουδόλως ανησυχούν. Δεν νοιάζονται για την προϊούσα αποχή των ψηφοφόρων και την σημασία της. Δεν ενδιαφέρονται καν για την ιλύ που σωρεύει η συμπεριφορά τους ούτε για την εξ αυτής δυσοσμία που έχει κατακλύσει την ατμόσφαιρα.
Ξέρουν ότι μπορούν να πολιτεύονται και να κυβερνούν ακόμη κι αν απέχει από-η μυκτηρίζει- τα πολιτικά δρώμενα η πλειονότης. Κυβέρνηση μπορεί λόγου χάριν να εκλεγεί ακόμη και από το 1/3 των ψηφοφόρων. Και τα κόμματα να υπάρχουν και να λειτουργούν με τους ημέτερους που βολεύονται και τα ακολουθούν.
Η καταρράκωση της πολιτικής στο αποκορύφωμά της. Και πλήρης επιβεβαίωση του σχετλιαστικού αφορισμού των παλιών, ότι η πολιτική είναι βρώμικη.
Ο ευτελισμός και η ποταπότης της πολιτικής ζωής οδηγούν με ακρίβεια είτε στην ελκώδη απάθεια της κοινωνίας είτε στα μαύρα βράχια της Ακροδεξιάς.
Εκτός κι αν οι νέοι άνθρωποι, καθώς και όσοι σέβονται την έννοια της πολιτικής, ορθώσουν πειστικά τον αντιρρητικό τους λόγο και σαρώσουν στο πέρασμα του χρόνου το κακόγουστο και ευτελές που κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή.
Γιάννης Τριαντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου