Εξαίρεση τα σκοτεινά blogs...

Από τον ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ
Δεν μπορούσε να βρεθεί χειρότερος, πιο απάνθρωπος τρόπος για ν' ανοίξει έστω και με μισόλογα μια συζήτηση για τα νέα ψηφιακά δημοσιογραφικά ήθη.
Σε μια εποχή που οι κυκλοφορίες των εφημερίδων καταγράφουν παγκοσμίως πτωτική τάση, μια άλλη, λένε, δημοσιογραφία έχει κάνει εμφανή και ιδιαιτέρως υπολογίσιμη την παρουσία της.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ «είναι ο...
blogger δημοσιογράφος;» μοιάζει κάπως σαν το σεξπιρικό «να ζει κανείς ή να μη ζει;». Αυτό, όμως, που έχει συμβεί στο μίζερο και σχεδόν κακόμοιρο ελληνικό τοπίο είναι το εξής: Χρήστες του Ιντερνετ ανέβηκαν στο άρμα της μίμησης της παραδοσιακής δημοσιογραφίας και της έδωσαν νέα χαρακτηριστικά. Η ελληνική μετάφραση των new media, των social media, της citizen journalism έδωσε «νούμερα» σε όσους χρησιμοποίησαν τα νέα μέσα, και κυρίως την ανωνυμία και την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας, για να μεταδώσουν ό,τι δεν μπορούσαν με τα παραδοσιακά. Κείμενα γοητευτικά, παραπλανητικά, ψεύτικα, αποκαλυπτικά κάποιες φορές, ευκολοδιάβαστα, έτοιμα να ικανοποιήσουν τις λάγνες επιθυμίες ενός ελληνικού κοινού, που έχει διαπαιδαγωγηθεί στη λογική του ξεκατινιάσματος. Φυσικά, όλοι βάλαμε το χεράκι μας για τη δημοφιλία των διαδικτυακών απορριμμάτων. Αντί να τα απομονώσουμε και να προτάξουμε τις αρχές της ποιοτικής δημοσιογραφίας. Πώς θα το έλεγαν σε κάποιο καφενείο; «Δεν έγιναν μόνοι τους μάγκες...». Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι μεγάλα κομμάτια του ελληνικού Ιντερνετ όχι απλώς έχουν απομονώσει την ψηφιακή παραδημοσιογραφία, αλλά την αγνοούν επιδεικτικά.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ έτσι η ελληνική «κανονική» μπλογκόσφαιρα. Ουδεμία σχέση. Σ' αυτήν αναρτώνται καταπληκτικά κείμενα με απόψεις ανθρώπων που λείπουν ακόμη και από τον λεγόμενο σοβαρό Τύπο. Αλλο η έκφραση απόψεων, σχολίων, περιγραφών, εξαιρετικών προσωπικών ιστοριών ή ακόμα και εμμονών ύποπτης προέλευσης και άλλο η ερασιτεχνική μίμηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, που πλέον δεν είναι απλώς δουλειά πεζοδρομίου αλλά αντικείμενο ακαδημαϊκών σπουδών και πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις και ν' ακολουθεί κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές, αυτά που οι ξένοι λένε «guidelines». Εξ άλλου στοιχείο της νέας ψηφιακής κουλτούρας είναι η απόπειρα εκ βάθρων σχεδιασμού μιας νέας δεοντολογίας. Αλλο, όμως, η ελεύθερη έκφραση του ανθρώπου που δεν έχει πρόσβαση στους παραδοσιακούς μηχανισμούς δημοσίευσης και άλλο η χρήση του πιο επαναστατικού μέσου επικοινωνίας ως ψηφιακού μεσημεριανάδικου και εν πολλοίς ως ελβετικού σουγιά για λογιών λογιών δουλειές.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ «blogging ή δημοσιογραφία» είναι επικίνδυνο και για τις δύο πλευρές. Και σε συνδυασμό με το ότι, λόγω κρίσης, έχουμε αρχίσει να μισολέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ας πούμε και αυτό: Κακά τα ψέματα, πολύ θα επιθυμούσα κάποιους Ελληνες bloggers, με φρέσκιες, δροσερές απόψεις και ανοιχτά μάτια στον κόσμο που έρχεται, να τους έβλεπα κάθε μέρα στην εφημερίδα, σε διπλανά γραφεία...
enet.gr